- in jouw klaspraktijk vaak hetzelfde storend gedrag ervaart?
- alles al geprobeerd heeft, met weinig of geen resultaat?
- elke avond uitgeput thuiskomt en aftelt tot het weekend?
- nieuwsgierig is naar de boodschap die kinderen jou willen vertellen?
- weer energie wil krijgen van jouw leerlingen in plaats van enkel te moeten geven?
Waar je ook komt, je hebt altijd iets te LEREN ook al geef je zelf les.
– Yves Boone –
COACHING VOOR LEERKRACHTEN
Ben jij een leerkracht die…
Lees dan Verder
Ben jij een leerkracht?
Dan herken jij het vast wel. De kinderen die het klasgebeuren storen, die met al jouw energie gaan lopen, kinderen waarvan je stiekem blij bent als ze er een dagje niet zijn…
Hoogstwaarschijnlijk heb jij alle trucs uit je hoed getoverd die je maar kon vinden om het gedrag van deze kinderen te veranderen.
De zachte aanpak, de strenge aanpak, straffen, heuse beloningssystemen op poten gezet, pictogrammen, gedragskaarten, waarschijnlijk met geen of weinig resultaat.
Ik weet er alles van!
Want ook ik heb tot voor kort alles gedaan om het gedrag van deze kinderen te stoppen. Helaas ook zonder resultaat!
Gek werd ik ervan. Ik kwam ‘s avonds afgepeigerd thuis.
Tijdens mijn opleiding tot B-One®-Coach/Wortelwerker®. leerde ik hoe kinderen ons dingen tonen. Ze zijn constant bezig met ons te screenen. Ook de kinderen van jouw klas doen dit!
Ze doen dit omdat jij een VOORBEELD voor hen bent. En hun liefde voor de volwassenen is groter dan de liefde voor zichzelf. Ze doen daar echt ALLES voor. Ze screenen je en voelen haarfijn aan wanneer jij nog onverwerkte emoties, problemen, lastige dingen in je systeem hebt. De kinderen van je klas willen niet dat jij dit doet. Ze willen een gelukkige juf of meester. Een gelukkige leerkracht die hen leert hoe ze in eigenliefde in het leven kunnen staan. Jij als leerkracht wil toch ook een mooi voorbeeld voor hen zijn? Jij wil hen toch niet leren hoe je moeilijke dingen moet onderdrukken en wegstoppen, er niet over praten?
Bij mij ging het exact hetzelfde! Ook ik was me niet bewust van al mijn onderdrukte en opgepotte ‘pijnen en blokkades’. Maar de kinderen toonden het mij via hun gedrag.
Totdat ik leerde hoe ik in mijn KRACHT kon gaan staan.
In plaats van de vinger te wijzen naar de kinderen ging ik op onderzoek in mezelf. Ik durfde in de spiegel kijken en ging aan de slag met de boodschap die de kinderen mij wilden vertellen. Ik maakte weer contact met het pure kind in mezelf en gaf het weer ademruimte.
Op deze manier veranderde automatisch de energie van mijn kinderen. Er is weer plaats voor de speelsheid en vrolijkheid van Barbara, ik ben steeds meer mezelf kunnen worden, waardoor de kleuters zelf ook meer zichzelf kunnen blijven en vooral in en bij zichzelf kunnen blijven.