Jij mag jezelf op de eerste plaats zetten…

Ook jij, nee zeker jij!
Jij mag er zijn!
Jij bent het waard!
Jij mag jezelf op de eerste plaats zetten…
Want besef je eigenlijk wel welke boodschap je aan je kind geeft als je jezelf steeds wegcijfert en opoffert voor een ander?

Jouw grootste wens is toch dat je kind later voor zichzelf gaat staan en voor zichzelf opkomt?
Dat het zijn grenzen kan aangeven en bewaken?
Geen dingen doet of laat gebeuren wat het zelf helemaal niet wil?

Stop dan met het kind te straffen als het boos is.
Want zo leer je het al heel vroeg dat boos zijn niet oké is, dat het niet mag.

Boosheid is een sterk en krachtig voorbeeld om aan te geven:
“IK ben het er niet mee eens.”

Met boosheid zet je kind een duidelijke grens, waarmee het toont dat deze op dat moment is bereikt!

Dat is toch prachtig?
Dat is toch hetgeen je wil bereiken?
Dat je kind voelt en duidelijk maakt dat zijn grens bereikt is!

Kinderen spiegelen datgene waar jij naar mag gaan kijken. Waar jij mee aan het werk moet gaan.
En dit kunnen ze op verschillende manieren laten zien.

Kinderen die heel veel boosheid tonen, zijn continu bezig met hun eigen grenzen te zetten!
En maken het ook heel duidelijk als deze overtreden worden.
De (spiegel)boodschap naar de ouder toe, kan dan zijn dat vader/moeder ook meer zijn/haar grens mag gaan zetten.

Daarom is het goed om eens stil te staan bij jezelf.
Voordat je oordeelt over je kind!
Vraag eerst jezelf eens af: “Hoe zit ik momenteel zelf in mijn vel? En wat geef ik misschien (on)bewust door?”